زندگی نامه حضرت خدیجه (س)

 

زندگی نامه مختصر خدیجه(س)

 

پدر او: خو یلد بن عبد الغری بن قُصَی بن کلاب است.

مادر او: فاطمه دختر زائده بن أصَم است.

تولد: سال 68 پیش از هجرت

فرزندان: قاسم، عبدا...، زینب، ام کلثوم، فاطمه و رقیه می باشند.

لقب: طاهره

وفات: در ماه رمضان سال دهم بعثت و پس از سه روز بعد از وفات ابوطالب است.

پیغمبر(ص) او را در حجون دفن کرد و خود او را در قبر گذاشت و سال وفات او عام الاحزان (سال اندوه ها) نامیده شده است و خدیجه به هنگام وفات 65 سال داشت.

اثبات حقانیت امیرالمومنین امام علی (ع) مقابل معاویه(ملعون)

اثبات حقانیت امیرالمومنین امام علی (ع) مقابل معاویه(ملعون)

معاویه وارد مکه شد، گروهی بر معاویه وارد شدند و گفتند: آیا میدانی که ابن عباس تفسیر قرآن میکنه؟

آیا حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها دختری به نام ام کلثوم داشته اند؟

آیا حضرت علی علیه  السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها دختری به نام ام کلثوم داشته اند؟ایشان با چه کسی ازدواج کردند؟آیا با خلیفه دوم ازدواج کردند؟

 

چهارمین فرزند مولای متقیان از صدیقه طاهره حضرت فاطمه زهرا حضرت ام کلثوم می باشد.
ترتیب فرزندان حضرت زهرا سلام الله علیها به شرح زیر است:
1-امام حسن مجتبی؛2-امام حسین سید الشهدا؛3-حضرت زینب کبری؛4-حضرت ام کلثوم صلوات الله علیهم اجمعین⁽¹⁾ 
مشهور در تاریخ تولد حضرت زینب سال ششم هجرت⁽²⁾ ولی نظر دقیقتر سال پنجم هجرت می باشد.⁽³⁾ 
میلاد مسعود حضرت ام کلثوم بدون تردید در عصر رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و در حیات پیامبر عظیم الشان اسلام اتفاق افتاده است.⁽⁴⁾ 
ذهبی گفته : ولادت ایشان در حدود سال ششم هجری بوده ⁽⁵⁾ برخی سال ششم ⁽⁶⁾ و برخی دیگر سال هفتم را برگیزده اند . ⁽⁷⁾ ولی سال چهارم نیز نقل شده است. ⁽⁸⁾ 
اکثر مورخان حضرت زینب علیها السلام را بزرگترین دختر حضرت فاطمه علیها السلام دانسته اند ، جز اینکه "ما مطیری"⁽⁹⁾ می نویسد: 
اکبر بناته ام کلثوم؛
بزرگترین دختران امیرالمؤمنین علیه السلام ام کلثوم می باشد. ⁽¹⁰⁾  
و در ادامه می نویسد : 
آن عده از دختران امیرالمؤمنین علیه السلام که نسلشان ادامه یافت : ام کلثوم،زینب و ... می باشد.⁽¹¹⁾ 

در ادامه گوشه ای از وجود حضور ایشان در منابع و کتابهای  اهل سنت و شیعه در موقعیت های مختلف تاریخی می آید:

زندگی نامه حضرت علی اکبر (ع)

حضرت علی اکبر (ع) فرزند ابی عبدالله الحسین(ع) بنا به روایتی در یازدهم شعبان،سال43 قمری در مدینه منوره دیده به جهان گشود. پدر گرامی اش امام حسین بن علی بن ابی طالب (ع) و مادر محترمه اش لیلی بنت ابی مرّه بن عروه بن مسعود ثقفی است.او از طایفه خوش نام و شریف بنی هاشم بود . و به بزرگانی چون پیامبر اسلام(ص)، حضرت فاطمه زهرا(س)، امیر مؤمنان علی بن ابی طالب(ع) و امام حسین (ع) نسبت دارد. 
ابوالفرج اصفهانی از مغیره روایت کرد: روزی معاویه بن ابی سفیان به اطرافیان و هم نشینان خود گفت: به نظر شما سزاوارترین و شایسته ترین فرد امت به امر خلافت کیست؟ اطرافیان گفتند: جز تو کسی را سزاوارتر به امر خلافت نمی شناسیم! معاویه گفت: این چنین نیست. 

بازگشت از کوه حرا

بازگشت از کوه حرا 

پس از این پیامبر(ص) از کوه پایین آمدند و به سمت مکه و خانه خویش عازم شدند. هنگامی که به خانه رسیدند ماجرای بعثت خویش را برای همسر گرامی شان حضرت خدیجه(س) بازگو نمودند. خدیجه(س) نیز که در سال های همسری با پیامبر(ص) آثار بزرگی و پیامبری در ایشان را دیده بود، گفت: "به خدا دیرزمانی است که من در انتظار چنین روزی، بسر برده‌ام، و امیدوار بودم که روزی تو رهبر خلق و پیغمبر این مردم شوی." 

نزول اولین وحی

نزول اولین وحی 

به عقیده اکثر علمای شیعه، بعثت پیامبر(ص) در روز 27 ماه رجب، پنج سال پس از تجدید بنای کعبه، اتفاق افتاد و پیامبر اکرم(ص) در این هنگام، چهل سال داشتند. پیامبر اکرم(ص)، طبق رسم خویش چند روزی بود که برای عبادت و تفکر به غار حرا آمده بودند. در روز بیست و هفتم ماه رجب بود که جبرئیل(یکی از چهار فرشته مقرب الهی و مأمور ابلاغ وحی از جانب پروردگار به پیامبران) به سوی ایشان نازل شد. او بازوی پیامبر را گرفت و تکان داد و گفت: ای محمد بخوان. پیامبر فرمود: چه بخوانم؟

همراهی امام علی (ع) با پیامبر اکرم (ص) در غار حرا

همراهی امام علی (ع) با پیامبر اکرم (ص) در غار حرا  

بعثت پیامبر 

بعثت پیامبر(ص) یا برانگیخته شدن آن حضرت به مقام رسالت، مهم ترین فراز از تاریخ اسلام بوده و نزول قرآن کریم نیز از این زمان آغاز می ‌گردد. کلمه بعثت به معنای «برانگیخته شدن» بوده و در اصطلاح به مفهوم فرستاده شدن انسانی از سوی خداوند متعال برای هدایت دیگران می ‌باشد.

 همان طور که از روایات اسلامی و مطالعات تاریخی برمی‌آید، مسأله بعثت پیامبر(ص) در ادیان الهی با برخی از خصوصیات و نشانه ‌ها، قبل از ظهور آن حضرت، مطرح بوده و بسیاری از اهل کتاب و پاره‌ای از اعراب مشرک نیز با آن آشنایی قبلی داشته‌اند.