جایگاه امام از منظر قرآن کریم

مقدمه

امامت، ولایتی الهی است که از طریق آن تصرف در جهان و انسان ها صورت می پذیرد و امام کسی است که به این منصب الهی نایل می گردد و پیشوایی ظاهری و باطنی مردم را به عهده می گیرد به طوری که قول و فعل و تقریرش، برای مردم حجت می گردد و هادی آنها به سوی حق می شود. قرآن کریم، وجود چنین فردی را در هر عصر و زمانی ضروری دانسته و به بیان حقیقت مقام او و صفات و شئونش پرداخته است. در این نوشتار نیز منظور از جایگاه امام، بیان مقام و منزلت و صفات و شئونی است که امام بر عهده دارد.

 

در اکثر کتبی که به بحث در پیرامون امامت خاصه پرداخته شده، امامت عامه نیز مطرح گردیده است، از جمله کتب کلامی: مانند کشف المراد و از کتب دیگر: امامت در قرآن و تحقیقی پیرامون امامت عامه و خاصه و پیام قرآن و ... در کتب تفسیری نیز ذیل آیات مربوط به امامت در این زمینه بیاناتی ایراد گردیده است؛ به عنوان مثال در تفسیر المیزان ذیل آیات 124 بقره و 73 انبیا و ... و در تفسیر تسنیم ذیل آیه ی 124 سوره ی مبارکه ی بقره و ...

روزه در احادیث

  

                                                             

این احادیث با توجه به منابع ذکر شده در نرم افزار "جامع الاحادیث نور" بازبینی و به روز شده اند.

 

    1- امام محمد باقر علیه السلام :

 

     بُنِیَ الْإِسْلَامُ عَلَى خَمْسَةِ أَشْیَاءَ عَلَى الصَّلَاةِ وَ الزَّکَاةِ وَ الْحَجِّ وَ الصَّوْمِ وَ الْوَلَایَة

 

    اسلام بر پنج چیز استوار است، بر نماز و زکات حج و روزه و ولایت (رهبرى اسلامى).

 

    کافی(ط-الاسلامیه)ج 4 ، ص 62، ح 1{شبیه این حدیث در تفسیر نور الثقلین ج 1 ، ص 372 ، ح 279 }

    2- امام صادق علیه السلام :

 

    إِنَّمَا فَرَضَ اللَّهُ (عَزَّ وَ جَلَّ) الصِّیَامَ لِیَسْتَوِیَ بِهِ الْغَنِیُّ وَ الْفَقِیر

 

    خداوند روزه را واجب کرده تا بدین وسیله دارا و ندار (غنى و فقیر) مساوى گردند.

 

    من لا یحضره الفقیه ج 2 ص 73، ح 1766

حرم امام رضا در سال 1350

وحی خداوند بر یکی از پیامبران

وحی خداوند بر یکی از پیامبران

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

خداوند به یکى از پیامبران وحى کرد:

که فردا صبح اول چیزى که جلویت آمد بخور! و دومى را بپوشان ! و سومى را بپذیر! و چهارمى را ناامید مکن ! و از پنجمى بگریز!

پیامبر خدا صبح از خانه بیرون آمد. در اولین وهله با کوه سیاه بزرگى روبرو شد، کمى ایستاده و با خود گفت :

خداوند دستور داده این کوه را بخورم . در حیرت ماند چگونه بخورد! آنگاه به فکرش رسید خداوند به چیز محال دستور نمى دهد، حتما این کوه خوردنى است . به سوى کوه حرکت کرد هر چه پیش مى رفت کوه کوچکتر مى شد سرانجام کوه به صورت لقمه اى درآمد، وقتى که خورد دید بهترین و لذیذترین چیز است .

از آن محل که گذشت طشت طلایى نمایان شد. با خود گفت : خداوند دستور داده این را پنهان کنم . گودالى کند و طشت را در آن نهاد و خاک روى آن ریخت و رفت . اندکى گذشته بود برگشت پشت سرش را نگاه کرد دید طشت بیرون آمده و نمایان است . با خود گفت من به فرمان خداوند عمل کردم و طشت را پنهان نمودم .

سپس با یک پرنده برخورد نمود که باز شکارى آن را دنبال مى کرد. پرنده آمد دور او چرخید. پیامبر خدا با خود گفت :

پروردگار فرمان داده که این را بپذیرم . آستینش را گشود، پرنده وارد آستین حضرت شد. باز شکارى گفت :

اى پیامبر خدا! شکارم را از من گرفتى من چند روز است آنرا تعقیب مى کردم .

پیامبر با خود گفت :

علی را «چه» کشت ؟

علی را «چه» کشت ؟  

شهادت امیرمومنان، حضرت علی علیه‌السلام، از دردناک‌ترین فجایعی است که در تاریخ بشر اتفاق افتاده است. او نه تنها برای شیعیان و مسلمانان، که برای تمام دل‌های حق‌طلب، عدالت‌خواه و جویای فضایل اخلاقی، اسطوره‌ای دوست‌داشتنی بوده و هست. برای همین است که همه جان‌های پاک، شیفته و سوگوار شهادت مظلومانه اوست و هنوز هم این پرسش در برابر قتل ناجوانمردانه او باقی است که چرا؟

غزه در کلام رهبر انقلاب 8

غزه در کلام رهبر انقلاب 7

غزه در کلام رهبر انقلاب 6

غزه در کلام رهبر انقلاب 5

غزه در کلام رهبر انقلاب 4