پیش‌بینی واکنش مردم به شکست مذاکرات
این روزها از میان بحث‌های مردم در زندگی روزمره و همین‌طور در فضای مجازی می‌توانیم ببینیم که آگاهی سیاسی مردم ایران تا حدی بالاست که با دیدن همین تفاوت‌ها به تیم مذاکرهکننده دولت روحانی اعتماد دارند
صادق زیباکلام در اعتماد نوشت:
روزهای تاریخی حساسی را می‌گذرانیم. این حساسیت برای مردم ایران تا حدی بالاست که انگار خودشان هم پا به پای تیم مذاکرهکننده، پشت میز مذاکره نشسته‌اند و از خستگی آنها خسته می‌شوند و با نگرانی آنها نگران. اما هیچ‌وقت ناامید و سرخورده نمی‌شوند.
مردم به خوبی می‌دانند تیم مذاکرهکننده هسته‌ای دولت یازدهم آنقدر ادامه می‌دهد تا به منافع و خواست ملی برسد. بدون شک اجتماع ایران قدردان تلاش‌های خستگی‌ناپذیر و صدها ساعت مذاکرات محمدجواد ظریف، سیدعباس عراقچی و مجید تخت‌روانچی با طرف‌های غربی است و درک درستی از روند مذاکرات دارد تا جایی که حتی اگر این افراد پس از این همه دوندگی و گفت‌وگو با مقامات کشورها، به حاصل دلخواه نرسند و خواست ملت ایران نصیب‌شان نشود، باز هم محال است از حمایت تیم مذاکرهکننده هسته‌ای ایران دست بردارند و عقب بکشند. هر بار که تیم کنونی هسته‌ای پای میز مذاکره رفته و برگشته، این نکته به خوبی از سمت مردم نشان داده شده که تلاش‌های خستگی‌ناپذیر مذاکره‌کنندگان، صدها ساعت گفت‌وگو با مقامات و پایمردی آنها را به خوبی می‌بینند و از روند مذاکرات هسته‌ای درک درستی دارند.
این حمایت و همبستگی ملی را حتی با وجود شکست بارها و بارها دیده‌ایم؛ همان شبی که تیم‌ملی فوتبال ایران مقابل تیم کشور آرژانتین مردانه مسابقه داد و شکست خورد، شبی بود که مردم به خیابان‌ها ریختند و با شادی و سرور از تلاش تیم‌ملی حمایت کردند. جشن و شادی آن شب مردم در خیابان‌ها نشان داد، معیار محبوب شدن یک تیم برای ملتش فقط باخت و برد آن تیم نیست. بلکه تلاش و پایمردی آنهاست. مردم تلاش بازیکنان فوتبال را در آن ٩٠ دقیقه مقابل آرژانتین دیده بودند و برای همین از آنها حمایت کردند. حالا حمایت و پشتیبانی مردم از تیم مذاکرهکننده ظریف هم به همین شکل است. شکست در مذاکرات هسته‌ای اگرچه برای مردم ایران تلخ و سنگین خواهد بود، اما با اعتمادی که به تیم مذاکرهکننده دارند، همچنان به حمایت و پشتیبانی‌ها ادامه می‌دهند.
حمایت و اعتمادی که می‌توان در شبکه‌های اجتماعی و گپ و گفت‌های روزمره مردم در این روزها نسبت به طرف مذاکرهکننده ایرانی دید؛ برداشت مردم از اقدامات مردان مذاکرات ایران این است که آنها آنقدر به تلاش‌ها ادامه می‌دهند تا به نتیجه برسند؛ مردانی که به لحاظ ملی و اخلاقی هرکاری برای ملت ایران می‌کنند.
همین اعتقاد مردم باعث می‌شود، حتی اگر توافق با شکست مواجه شود، مردم آن را به پای تیم مذاکرهکننده ننویسند. تمام مدتی که مردان هسته‌ای ما با مرارت و پایمردی پشت میز مذاکره نشستند، مردم ایران با خوشبینی اخبار را دنبال می‌کردند و به پایان خوش آن امیدوار بودند. تصور غلطی است که فکر کنیم ثابت قدم بودن تیم هسته‌ای روحانی از چشم مردم پوشیده می‌ماند. مردم به این تیم ایمان دارند و از تمام قدم‌هایی که در این مدت ٢٠ماهه، در راه لغو تحریم‌ها برداشتند، حمایت کردند؛ حمایتی که هیچگاه از تیم مذاکرهکننده دولت سابق صورت نمی‌گرفت.
حتی مردم خوب می‌دانند اگر این تلاش و ممارستی که تیم ظریف در راه مذاکرات هسته‌ای انجام داد، تیم قبلی انجام داده بود شاید در همان دوران ما به نتیجه دلخواه رسیده بودیم. مردم نقش‌های قهرمان‌مابانه‌ای که تیم قبلی بازی می‌کردند را با هوشیاری می‌دیدند؛ نقش‌هایی که با وجود کم‌کاری‌ها و ضعف‌هایی که در عملکرد مذاکرات داشتند، اما در مصاحبه‌های مطبوعاتی با ژست قهرمانانه‌ای ظاهر می‌شدند که ما مقابل غربی‌ها ایستاده‌ایم.
مصاحبه‌ها و نطق‌هایی که بارها با هدف بهره‌وری‌های سیاسی اتفاق می‌افتاد، در حالی که ما هیچ‌وقت ندیدیم تیم ظریف در هیچ‌کدام از نطق‌ها و مصاحبه‌های خبری از مذاکرات هسته‌ای بهره‌وری و استفاده سیاسی کند و یا بخواهد با قهرمان‌پروری تصویر دیگری از خود برای مردم به جای بگذارد.
این روزها از میان بحث‌های مردم در زندگی روزمره و همین‌طور در فضای مجازی می‌توانیم ببینیم که آگاهی سیاسی مردم ایران تا حدی بالاست که با دیدن همین تفاوت‌ها به تیم مذاکرهکننده دولت روحانی اعتماد دارند؛ اعتمادی راسخ که حتی با شکست توافق هم از دست نخواهد رفت. اگر مذاکرات به نتیجه نرسد باز هم مردم، تیم مذاکرهکننده روحانی را وفادار و ثابت‌قدم می‌دانند و از آنها حمایت می‌کنند.
مردم خوب می‌دانند که این تلاش و پایمردی، حتی اگر نتیجه مثبت نداشته باشد، برای حفظ منافع آن ها بوده و همین برای مردمی که سال‌های اخیر، مدیرانی متفاوت دیده‌اند قابل تقدیر و پراهمیت است.
فارغ از نتیجه مذاکرات و هر اتفاقی که بیفتد، تیم مذاکرهکننده و زحمات‌شان برای مردم نادیده‌گرفتنی نیست و همین کافی است. همدلی و همبستگی در چنین شرایطی معنا پیدا می‌کند و نشان می‌دهد تا وقتی اعتماد و همدلی میان مردم و مدیران باشد، اتفاق‌های خوب هم راحت‌تر به دست می‌آیند.
